Franciszek Burkiewicz
FRANCISZEK BURKIEWICZ ( ur. 1910 w Berlinie, zm. 2002 w Poznaniu). Studiował Państwowej Szkole Zdobniczej w Poznaniu (absolutorium w 1935 r.) u prof. Prof. Jana Jerzego Wronieckiego i Karola Mondrala, a następnie w Akademii sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Stanisława Ostoi – Chrostowskiego ( absolutorium w 1939 r, dyplom w 1947 r. )
Dorobek artystyczny Burkiewicza obejmuje ponad 300 grafik i kilka tysięcy rysunków.
Jego prace znajdują się w zbiorach m. in. muzeów narodowych w Poznaniu, Warszawie, Biblioteki Narodowej, Biblioteki Kórnickiej.
Dominującym tematem w wieloletniej twórczości artysty jest pejzaż, interpretowany w różnorodny sposób pod względem formalnym, ujęty w dwa główne wątki tematyczne – widoki natury i pejzaże architektoniczne.
W latach 50. Powstały pejzaże syntetyczne odznaczające się silną deformacją i i podziałami architektonicznymi. Ich konsekwencją było powstanie po 1956 r. cyklu fantastycznych pejzaży technicznych.
![]() |
Harfy, 1957, linoryt barwny, |
19,5 x 11 cm |
![]() |
Przewody III, 1963, drzeworyt barwny |
12,3 x 29 cm |
![]() |
Upiór III, 1965, linoryt |
41 x 30 cm |
![]() |
Zegar, 1964, linoryt |
17 x 22,5 cm |
![]() |
Anteny I, 1956, drzeworyt |
15,5 x 9 cm |
Prezentacja rzeźb, ich dostępność oraz ceny mają charakter orientacyjny i nie są ofertą handlową w rozumieniu Kodeksu Cywilnego. Aktualną dostępność rzeźb, terminy dostawy i cenę prosimy uzgadniać telefonicznie lub przy pomocy poczty elektronicznej.